آشپزی

آشپــــزی در تاریــخ ایران   می‌‌خواهیم كمی از آشپزی در زمان‌های قدیم برای‌تان بنویسیم تا كمی هم به یاد آن زمان‌ها از این تشریفات و به اصطلاح <زندگی مدرنیزه> دور شوید. در آن زمان‌ها زن، خوشبختی را با دو چیز به خانه مرد می‌‌برد، یكی آینه و دیگری دیگ و ظروف آشپزخانه. البته منظور از دیگ و ظروف آشپزخانه، چیزی است كه امروزه به آن هنر آشپزی می‌‌گویند و هنوز هم در بسیاری از خانه‌ها به خاطر آگاهی كم خانم‌ها از این امر مهم، مشكلات فراوانی به چشم می‌‌خورد. در قدیم، اولین چیزی كه به عنوان جهاز عروس وارد خانه داماد می‌‌شود آینه و آخرین چیز وسایل آشپزخانه یا به اصطلاح آن زمان دیگ و دیگور بود و این نشاندهنده این است كه در فرهنگ ایرانی، تا چه اندازه مسئله آشپزی برای افراد دارای اهمیت بوده است. از آن‌جا كه از قدیم‌الایام مردان برای كار به بیرون از خانه می‌‌رفتند و ساعت‌ها رنج و مرارت را تحمل می‌‌كردند، برای آنان هیچ‌چیز بهتر از پذیرایی با غذا نبود. البته نباید اهمیت دادن آقایان به كیفیت غذا و نه به كمیت آن را نادیده گرفت. از همان زمان‌ها همواره آقایان این توقع را از همسر خود داشته‌اند كه غذا را با هنر و سلیقه خود تهیه و طبخ كنند و همین امر برای آنان بسیار لذت‌بخش بوده است. همچنین در آن زمان علاوه بر جنبه غذایی و طعم و مزه خوراكی‌ها، جنبه‌های طبی و سلامتی آنها هم در نظر گرفته می‌‌شد، به‌‌طوری كه مثلا در خورش فسنجان كه ماده اولیه آن گردو است و از لحاظ طبیعت، گرم است، در كنار رب انار یا آب انار كه طبیعت خنكی دارد، استفاده می‌‌شد یا دو محصول حیوانی و گیاهی در كنار هم به خاطر محاسبات و تعالیم طبی، استفاده نمی‌‌‌شد، مانند عسل و خربزه كه ناسازگاری و دشمنی آنها از قدیم‌الایام زبانزد خاص و عام است. قصه سازگاری خربزه و عسل چنین است كه كسی خربزه و عسل را یك‌‌جا خوره و دچار شكم درد شده بود و مدام فریاد می‌‌زد، به او گفتند: <مگر نمی‌‌دانستی كه خربزه و عسل با هم نمی‌‌سازند؟> و او در جواب گفت: <اتفاقا بسیار خوب با هم سازگار شده‌اند تا ,تاریخچه آشپزی, آَشپزباشی, آشپزی ...ادامه مطلب